مجموعه حداقل داده هاي پرستاري: يک نياز ضروري براي نظام مراقبت بهداشتي درماني در ايران

نویسندگان:

رفیعی فروغ، احمدی مریم، حسینی آغا فاطمه، حبیبی کولایی مهدی

چکیده:

زمينه و هدف: در مراکز و مجموعه هاي مراقبت بهداشتي، پرستاران بزرگترين گروه را شکل مي دهند. نظام هاي اطلاعات پرستاري براي بهبود عملکرد پرستاري، افزايش دانش پرستاري و فراهم کردن داده ها و اطلاعات مورد نياز پرستاري داراي اهميت فراوان هستند و تعيين مجموعه حداقل داده هاي پرستاري نخستين گام براي توسعه يک نظام اطلاعات پرستاري مي باشد. با توجه به نبود مجموعه حداقل داده هاي پرستاري در ايران اين پژوهش با هدف بررسي نيازهاي مربوط به مجموعه حداقل داده هاي پرستاري و ارائه پيشنهاد براي نظام مراقبت بهداشتي درماني ايران انجام شده است.
روش بررسي: اين پژوهش يک مطالعه توصيفي از نوع کاربردي مي باشد که در سال 1388 انجام گرفت. پس از مطالعه متون و بررسي مجموعه حداقل داده هاي پرستاري در کشورهاي مختلف، عناصر داده اي پرستاري در اين مجموعه داده در چک ليستي پايا و روا گردآوري شده و در اختيار شرکت کنندگان براي تعيين اولويت قرار گرفت. اولويت نيازها با چهار گزينه اولويت اول، دوم، سوم و بدون اولويت مشخص شدند. در نهايت با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16.5، ميانگين اولويت ها محاسبه شده و مواردي که بالاي 80 درصد يعني ميانگين 2.4 را کسب کرده اند انتخاب شدند.
يافته ها: نتايج نشان داد که اغلب عناصر داده اي به جز «وضعيت اقامت (2.34)»، «تاريخ شروع کار پرستار (2.36)»، «تعداد بيمار يا مددجو (نسبت بيمار به پرسنل) (2.32)»، «تاريخ پايان کار پرستار (2.29)»، «نوع نظام بازپرداخت هزينه (2.23)»، «جنس پرستار (2.05)» و «بودجه بخش پرستاري (1.97)»، همگي از ديدگاه شرکت کنندگان به عنوان نياز براي سيستم هاي اطلاعات پرستاري شناخته شده و داراي اولويت بودند.
نتيجه گيري کلي: عناصر داده اي در سه سطح عناصر داده اي مربوط به مراقبت پرستاري (5 عنصر داده اي)، بيمار (14 عنصر داده اي) و ارائهْ خدمات بخش پرستاري (14 عنصر داده اي) و بر اساس اولويت بندي شرکت کنندگان براي نظام مراقبت بهداشتي درماني ايران پيشنهاد و ارائه شده اند. در نهايت تعيين پايايي و روايي محتواي مجموعه داده، آموزش پرستاران و مطالعات جامع تر در خصوص استفاده باليني از اين مجموعه داده توصيه شد